Ruimte voor vernieuwing en samenwerking

De zorgwereld is in transitie. Die verandering is noodzakelijk om te blijven garanderen dat mensen de zorg krijgen die zij nodig hebben. Als marktmeester begeleidt en stuurt NZa die transitie door de bekostiging van zorg te beheren en reguleren. Ook onderzoeken we of de bekostiging bijdraagt aan een goed functionerend zorgstelsel– en waar het beter kan. Zo werkten we in 2023 onder meer aan manieren om meer en betere samenwerking te stimuleren.

Vergroot afbeelding
Beeld: ©JH
Johan Rijneveld, directeur Regulering

De financiële spelregels in de zorg hebben invloed op de keuzes die zorgverleners maken. Als NZa willen we dat onze regels zorgpartijen stimuleren om passende zorg te leveren, of belemmeringen hiervoor wegnemen. Eén van de manieren waarop dat kan, is door ruimte te bieden aan nieuwe samenwerkingen, over sectoren en domeinen heen. Iets wat hard nodig is om de groeiende druk op de zorg het hoofd te bieden.

Zorgbundels nemen hindernissen weg

Op dit moment vormen de talloze eilandjes binnen de zorgwereld een obstakel voor nieuwe samenwerkingen. Huisartsen, wijkverpleging, fysio’s, ziekenhuizen – allemaal hebben ze hun eigen regels, behandelingen én belangen. Vele patiënten hebben hulp nodig van zorgverleners uit allerlei sectoren en domeinen. Passende zorg kan dan alleen plaatsvinden vanuit een nauwe en efficiënte samenwerking.

Een oplossing hiervoor is de ontwikkeling van zorgbundels: pakketten met alle zorg rondom een bepaalde aandoening, voor één vast bedrag. Zo is er – over de grenzen van sectoren en domeinen heen – een gezamenlijk budget. En dat budget is niet alleen voor de zorg zelf, maar ook voor de coördinatie van de samenwerking die voor deze zorg nodig is.

Een uniek voorbeeld van zo’n zorgbundel is die voor de hand- en polszorg, ontstaan uit een succesvol experiment dat de NZa in 2023 is gestart. De bundel bevat de medisch-specialistische zorg, ondersteunende paramedische zorg en hulpmiddelenzorg. Voor elke patiënt is hetzelfde potje geld beschikbaar, of er nu wel of geen operatie plaatsvindt. Dit moedigt zorgverleners aan om de zorg te leveren die echt nodig is, gericht op het beste resultaat voor de patiënt. Vanaf 1 januari 2024 is deze bundelbekostiging ingesteld en te gebruiken door zorgpartijen. Blijkt de aanpak na drie jaar effectief, dan onderzoeken we hoe deze bekostiging standaard kan worden voor deze vormen van hand- en polszorg.

Meer samenwerking in eerste lijn en acute zorg

Zorgbundels helpen ontwikkelen is een van de manieren waarop we invulling geven aan het Integraal Zorgakkoord uit 2022. In deze gemeenschappelijke werkagenda van de zorgsector staan afspraken om te werken aan een sterkere eerstelijnszorg en acute zorg.

De druk op die eerstelijnszorg blijft flink stijgen, mede door de vergrijzing. Om iedere patiënt goed te kunnen helpen, is een betere organisatie van deze zorg nodig. Bijvoorbeeld via regionale organisaties waarin vele kleine zorgaanbieders verenigd zijn. Maar hoe bekostigen we zo’n organisatie? In gesprek met andere partijen hebben we hierop in 2023 een gezamenlijke visie ontwikkeld. In januari 2024 is de Visie eerstelijnszorg 2030 vastgesteld voor en door veldpartijen.

Iets vergelijkbaars speelt er in de acute zorg, die onder hoge druk staat door de stijgende zorgvraag en te weinig personeel. In 2023 brachten we advies uit over de acute zorg en hoe we samenwerking kunnen stimuleren door de (spoed)huisartsenpost en spoedeisende hulp vanuit één budget te bekostigen. Zij krijgen dan betaald voor beschikbaarheid, in plaats van voor de geleverde zorg per patiënt. Bij succes kan deze aanpak de nieuwe norm worden.

Zo bouwen we stap voor stap aan een toekomstbestendige organisatie van de zorg. Door samen met het zorgveld te leren en te ontwikkelen – niet vanuit een blauwdruk, maar met ruimte voor experiment en vernieuwing.

Een greep uit 2023…

Jaarverslag 2023